Яраслаў Пясецкі: Думаю, за тэрактам стаіць больш вялікае зло, чым гэтыя двое
Падчас тэракту ў мінскім метро Яраславу Пясецкаму адарвала ногі. Праз амаль год 27-гадовы мужчына распавёў «Салідарнасці», што ён адчуваў, калі прыйшоў у сябе, чаму сумняецца ў вінаватасці Дзмітрыя Канавалава і як жыве цяпер.
– Яраслаў, ты сам хімік. Верыш, што Канавалаў мог сам зрабіць такую бомбу?
– Бомбу мог зрабіць хто заўгодна. Інфармацыі зараз у інтэрнэце дастаткова. Але каб быць такой сволаччу, каб гэта зрабіць… Што павінна было ў яго галаве зламацца, каб ён яе падклаў… Не ведаю. Калі ў Расіі такое адбываецца, я яшчэ разумею, краіна пастаянна з кімсці ваюе, нехта можа тачыць на яе зуб. А ў нас хто? Мне, як нармальнаму чалавеку, гэта незразумела.
– Як лічыш, чаму Канавалаў адмовіўся пісаць прашэнне аб памілаванні?
– Гэта яго асабістыя справы. Мне гэты чалавек незразумелы, як і сам працэс.
Калі справа дайшла да таго, каб вынесці смяротную кару гэтым абаім, я і маці падпісалі ў інтэрнэце петыцыю за адмену смяротнага пакарання.
– Чаму ты падпісаў гэтую петыцыю?
– Я думаю, што гэта занадта малыя малакасосы, каб учыніць такое. Думаю, за тэрактам стаіць больш вялікае зло, чым гэтыя двое. Можа, да прыкладу, ім заплацілі: а занясі-ка ты хлопчык сумачку вунь туды…
Пастаў каля мяне дакладна вінаватага – сам задушыў бы. А калі ўзнікаюць сумненні… не магу сказаць, што яны вінаватыя.
