Смяротнае пакаранне - дзяржаўны інструмент кіравання або "сацыяльная справядлівасць"?
Ці мае права дзяржава вырашаць, хто павінен жыць, а хто - не? Як суадносіцца правасуддзе і
мера пакарання? Ці можа смерць быць законным
пакараннем за злачынства? Гэтыя і многія іншыя пытанні
задавалі ўдзельнікі Клуба сацыяльнага і прававога кіно на чарговай сустрэчы,
якая прайшла ў Крыме.
Як паведамляе “Сетка прававых прыёмных Крыма”, увазе гледачоў былі прапанаваныя два дакументальных фільмы рэжысёра Віктара
Траццякова: "Прычына смерці - прочырк" і "Убыл по приговору"
аб смяротным пакаранні ў Беларусі. Пасля прагляду ўдзельнікі
абмяркоўвалі смяротнае пакаранне з розных пунктаў гледжання. Напрыклад, якія магчымасці
смяротнае пакаранне дае сучаснай дзяржаве або якія «пагрозы» нясе ў сабе смяротнае
пакаранне як «вышэйшая сацыяльная справядлівасць». Размовы пра смяротнага пакаранне перарасло
ў ажыўленую дыскусію, у якой закраналіся пытанні прававой дзяржавы і сучаснай
сістэмы правасуддзя, а таксама прапаноўваліся мадэлі ідэальнай
дзяржавы. Многія праціўнікі смяротнага
пакарання сцвярджалі, што ў прававой дзяржаве немагчыма існаванне смяротнага
пакарання, бо вышэйшай каштоўнасцю ў такой
дзяржаве з'яўляецца менавіта жыццё чалавека.
Таксама ўдзельнікі Кінаклуба
пазнаёміліся з дзейнасцю Праваабарончага цэнтра "Вясна", Беларускага
Хельсінскага Камітэта, Amnesty International, якія выступаюць супраць
смяротнага пакарання ва ўсіх выпадках без выключэння.
Вынікам дыскусіі стаў
імправізаваны ўсеўкраінскі рэферэндум з пытаннем: «Уводзіць ці ва Украіне
смяротнае пакаранне як вышэйшую меру пакарання?». 80% прагаласавалі супраць
увядзення смяротнага пакарання, а 20% прагаласавалі «за». Такім чынам, маладыя людзі
зрабілі свой выбар і адказалі на пытанне: ці
мае права дзяржава вяршыць «божы суд».